Dag 5; decadente dingen doen dag

Het viel met de decadentie wel mee hoor, alleen het ontbijt was voor ons doen vrij decadent. Na het verlaten van het hotel dachten wij met de metro naar de Chelsea Market te gaan, helaas vanwege een wisselstoring reed de metro niet en zijn we gaan wandelen, geen straf want het was mooi weer en maar ongeveer een half uurtje wandelen. Eenmaal in de Chelsea Market (gevestigd in de oude Oreo fabriek, vol met Oreo historie) was het nog vrij rustig. Veel zaakjes waren nog niet eens open. We zagen hier wederom een marktje met verschillende kunstenaars die hun snuisterijen verkochten en daarnaast vooral veel eten. Italiaanse supermarkten, noedels die vers voor je neus worden gemaakt, bakkerijen enz enz. Allereerst hebben wij bij de Lobster Place een mooie lobster uitgezocht om voor ons te bereiden. Samen met een portie jumbo-shrimp en creamy clam chowder was dit een zeer smakelijk doch voor ons vrij decadent ontbijt. We hebben vooral gesmuld van het warme kreeftenvlees gedipt in gesmolten boter. Omdat we na dit ontbijtje ook nog graag even gewoon wilde doen hebben we bij Los Tacos nr1 (naar verluid de beste Mexicaan van heel New York) nog twee tacos gehaald, en zowaar een wonder heeft hier geschied. Voor het eerst in de historie sinds het bestaan van Ennie heeft zij een taco gegeten die ze WEL lekker vond, als ik er nu aan terugdenk wordt ik er weer stil van. Dat ik dit heb mogen meemaken, Ennie die iets mexicaans lust......het was overigens een maistaco met rundvlees guacomole, hete salsa en tomaat. Na de tasty tacos (die we wegspoelden met een verse tamarinde-sap) hebben we weer even met de kids gevideocallt, alles gaat gelukkig goed met ze, nog een paar dagen dan zien we ze eindelijk weer :).

Na de Chelsea Market zijn we met de metro gereisd naar de Roosevelt Island Tramway. Dit is een kabelbaan die gaat van Manhattan naar Roosevelt Island, een eiland ten oosten van Manhattan. Het was vooral leuk om met de kabelbaan (toegankelijk met onze metrocards) boven Manhattan te zweven, mooi uitzicht op de queens-bridge.  Het eiland was ook best bijzonder te noemen, hier was een hele community inclusief scholen, postkantoor, supermarkten enz enz. We zijn naar het in de noordelijke punt van het eiland gewandeld, hier was het Franklin D Roosevelt Four Freedoms Park. In het park hebben we een paar foto's genomen en toen wandelden we weer terug naar de kabelbaan. In 10 minuutjes stonden we weer in Manhatten waar we een bezoekje hebben gebracht aan TJ Max, waar Ennie een blouse had gekocht (daarover straks meer). Na TJ Max hebben we de metro terug naar ons hotel gepakt.

We dachten in het hotel rustig om te kleden een beetje uit te rusten en ons dan rustig naar ons 8-uur restaurant reservering bij Club A Steakhouse te begeven, liep dat even anders. In het hotel kwam Ennie erachter dat de blouse dat ze had gekocht helemaal niet lekker zat, dit moest dus terug. Hierdoor was het haasten in het hotel om nog eerst terug naar TJ Max te gaan, voordat we naar het restaurant konden. Het was zeer krap allemaal. Ik beneenmaal met de metro terug in midtown op een snelle draf teruggehold naar TJ Max (op nieuwe niet ingelopen schoenen) om daar de blouse te retourneren, bij TJ Max natuurlijk een lange rij, waardoor het 5 voor 8 was voordat we hier klaar waren. Volledig uitgeput zijn we toen op zoek gegaan naar het restaurant dat gelukkig vlakbij was, echter door de stress wel eerst twee keer erlangs gelopen voordat we het zagen. In het restaurant zijn we, mede dankzij de fantastische bediening, weer wat onthaast. Natuurlijk hebben we hier porterhouse for 2 (een grote T-bone steak) gegeten die werkelijk fenomenaal mals en smaakvol was (hoorde zeker thuis in dezelfde regionen als Keens en Gibsons) vooral gecombineerd met een fruitige californische cabernet. We hebben dus heerlijk en op sjiek gegeten en door de zeer service gerichte bediening (de lange en de korte) kwamen we echt niets te kort. Na het eten kregen we nog een desert van het huis maar we waren niet meer in staat om dit volledig weg te werken. Na het eten snel met de metro terug naar het hotel, snel omdat het buiten door de wind aardig afgekoeld was en deze zelfde wind ook de vervelende neiging had om met Ennie haar jurk te spelen. Tegen 11 uur waren we weer terug in het hotel waar we al snel in een welverdiende foodcoma geraakten.