Dag 22 en 23: Huiswaarts

Op onze vertrekdag hebben wij het bijzonder rustig aan gedaan. Helaas was ik wel al om 6 uur wakker doordat iemand de hotel-wekker op 6 uur had afgesteld en ik het onding met geen mogelijk uitkreeg, alleen maar op snooze waardoor de wekker om de 5 minuten opnieuw ging :( . Rond kwart over 9 zijn we de dag begonnen meteen hotel-ontbijtje bestaand uit (echte) eieren, verse wafels en brood. Heel goed te doen, zelfs het sap smaakte beter dan de dag ervoor. Na dit ontbijtje zijn we weer een beetje gaan chillen op de hotelkamer, volgens mij hebben de kids zelfs nog even geslapen, mij is dit helaas niet gelukt. 12 uur was het uitchecktijd en hebben we dus echt de auto ingeladen en afscheid genomen van het beste hotel van deze vakantie. Allereerst heb ik de auto volgetankt voor het inleveren later. Vervolgens reden we naar de lunch, die op een paar minuten afstand van het vliegveld zou zijn. Maar wat een route was dit zeg, de route voerde mij over Manhattan. Ik had altijd gezegd dat ik vanwege de drukte nooit op Manhattan wilde rijden, maar wat een feest was dit. Het verkeer werd door verkeersregelaars erg goed begeleid op Manhattan, de route voerde ons over de hele 34th street, we reden langs alle ons bekende winkels (zoals Macy's) en langs het Empire State Building. Het was zo leuk om het bruisende gekke New-York nog een keer vanuit de auto te zien. Na Manhattan kwam Queens waar we na zeker een half uur file hebben geluncht bij New Park Pizza, nog 1 keer de befaamde New York slices. Het was weer heerlijk, volgens de kids zelfs 1 van de lekkerste pizza's van de vakantie tot dat....

Er op de tafel achter ons ineens een pizza lag....die al een keer gegeten was. Er was een vrouw naarstig opzoek naar een toilet om de inhoud van haar maag te legen, echter dat toilet was bezet door mij. Zo lang hield ik het niet bezet, maar voor haar wel te lang want ze hield het niet meer vol en heeft toen de inhoud van haar maag maar geleegd over de tafel waaraan zij zat te wachten tot het toilet vrijkwam. Echter was deze tafel niet van haar maar van een man die even bij de counter zijn pizza aan het ophalen was. Groot was dus zijn verbazing toen hij met zijn pizza aankwam lopen en de vloeibare pizza op zijn tafel aantrof (WTF happened riep hij verbouwereerd uit). De zieke vrouw was op dit moment op het vrijgekomen toilet en alle spullen van de man (tablet e.d.) zaten onder. Ennie heeft hem toen wat onvervalste Kruidvat wipes gegeven om de boel een beetje op te kuisen, ik kan mij niet voorstellen dat hij nog echt van zijn pizza genoten heeft. De kids hadden omdat ze hier zo een trek van kregen nog een tweede slice gehaald die ze lekker hebben opgepeuzeld. En daarna was het echt tijd voor....nog een laatste tankbeurt en toen door naar het vliegveld. Nog geen 10 minuutjes later hebben wij soepeltjes de auto bij Budget ingeleverd (we gaan je missen Sorento) en van daaruit met de Airtrain naar het vliegveld. Op het vliegveld konden we gelijk inchecken en hebben we zelfs nog wat Nederlandse woorden gewisseld met een grondstewardes die op Sint Maarten had gewoond. Alle koffers waren weer goed op gewicht (ofwel slechts 1 pound te zwaar) dus alles mocht mee naar Brussel, nou ja bijna alles. Bij de scan van de handbagage ging er toch iets mis. Quizvraag: wat is het verschil tussen Ger zijn ervaring bij de TSA en die van mij???

.............

Bij mij werd er (vier jaar geleden) iets in beslag genomen waardoor ik minder puisjes kreeg (mijn Pindakaas uit Savannah) en bij Ger werd er nu iets in beslag genomen waardoor hij juist meer puisjes kreeg (zijn gezichtsreiniger). Ook zagen we bij iemand anders hoe zijn pindakaas in beslag werd genomen (die voelde ik echt!!). Verder ging de check wel soepel en even later zaten we een fles reinigingswater lichter bij de gate waar we nog twee uurtjes mochten wachten op het boarden. Bij Dunkin heb ik nog ene Tommy gelukkig gemaakt door voor hem een Ice Caramel Latte en een donut te halen met mijn creditcard, die hij mij cash betaald (hij kan niet zelf halen omdat cash door DD niet werd geaccepteerd). Verder is er echt weinig spannends gebeurd. Toen we eindelijk mochten boarden waren we aangenaam verrast door onze plekken helemaal vooraan in de econemy.  Gereny maakt zich nog een klein beetje zorgen over zijn buurman schuin voor hem maar deze heeft zich de hele vlucht voorbeeldig gedragen en geen kik gegeven (was een hulphond). Het grootste deel van de (nacht)vlucht heb ik in elk denkbare houding geprobeerd te slapen, ik denk dat het soms ook wel lukte want toen ik mijn ogen weer open deed was het nog anderhalf uur vliegen. Inmiddels was het dan ook dag 23.

Na de landing op Brussel om 9 uur in de ochtend waren we binnen een uurtje met de koffers door de douane. Buiten hebben we een taxi gepakt naar het hotel waar onze auto geparkeerd stond. Dit was een ritje van nog geen 10 minuutjes. Bij de auto was het nog wel echt een uitdaging om 6 koffers (drie grote en drie kleine), twee rugtassen en 4 mensen in 1 Seat Ibiza te proppen, maar het is gelukt. Door het nodige puzzel- pas- en vouwerk had iedereen en alles een plekje (who needs a Sorento..?!). Niet in de meest comfortabele houding, maar het paste. Zoals beloofd hebben we nog de per ongeluk meegenomen airco-afstandbediening van het appartement in Brussel gedropt bij het appartement (zo, heeft die ook een keer Amerika gezien). In twee uurtjes zijn we toen van Brussel naar Den Haag gereden, waar we veilig en wel weer ons eigen huisje binnenstapten.

The End!