Dag 23 tot en met dag 27: New York City

De eerste dag zijn we niet al te vroeg begonnen met een lunch bij Pizza Suprema, volgens de kenners verkoopt deze de beste pizza slices op Manhattan. Zelfs voor Raeli, die vooraf aangaf geen pizza-liefhebster te zijn, was deze pizza niet te versmaden. Daarna zijn we gaan wandelen op Times Square, waar we natuurlijk een magneet hebben ingekocht bij M&M-World, 5th Ave waar we vooral hebben gewindowshopt, we hebben de grootste winkel ter wereld uitvoerig bezocht (Macy's), Rockefeller Plaza hebben we gezien (hele coole Nintendo Winkel), Sint Paul's Cathedral (een schitterende en rustgevende kerk midden in de drukte) en Grand Central Station (waar Gereny een koekje cadeau kreeg omdat de verkoopster hem zo schattig vond). Na het te voet afleggen van dit hele parcours waren we allemaal redelijk gevloerd. We zijn naar het hotel gegaan om ons wat op te frissen want deze avond aten we bij het gerenommeerde Keens Staekhouse. Daar hebben we heerlijke, sappige en malse steaks verorberd (PORTERHOUSE....) en bij het toetje hebben we voor Gereny zijn vlogknaal een chloorwaterchallenge gedaan, filmpje hiervan zal binnenkort  op zijn YouTube kanaal (extreem ger) te zien zijn en om alvast een topje van de sluier te lichten, we hebben ons ontzettend misdragen in deze sjieke tent. Na het eten was het ontzettend  aan het regenen en zijn we achereenvolgens dan weer hollend dan weer schuilend kletsnat weer bij ons hotel aangekomen. 

Dag twee. Helaas moest Raeli heel vroeg alweer aan het werk, zij ging al om 9 uur de deur uit. Na dit moeilijke afscheid zijn we allemaal opgestaan. Met de metro zijn we naar het legendarische restaurant Katz Deli gegaan, deze is ondermeer bekend van een fakende Meg Ryan in When Harry met Sally. Hier hebben we 1 portie met z'n vieren gedeeld en nog was er heel veel vlees over. We hadden brood met Pastrami, brisket en corned beef. Vooral de Pastrami was heerlijk. Na deze lunch verder met de metro naar het 9/11 momorial, echter wat zagen wij toen we de metrohalte uitliepen? "Century21". Over deze winkel hadden we al zoveel gehoord dat we er gelijk zijn binnengelopen. Het volstaat om te zeggen dat we er alle vier zijn geslaagd en dat het ruim 3 uur duurde voordat we weer naar buiten kwamen. Toen zijn we echt naar het 9/11 momorial gegaan wat zeer indrukwekkend was. Ongelooflijk wat hier alweer 15 jaar geleden heeft plaatsgevonden, en om nu al die namen van de slachtoffers op deze wijze vereeuwigd te zien.Daarna zijn we naar het observation desk van de Freedom Tower gegaan om hier van een werkelijk verbluffend uitzicht vanaf de 102e verdieping over Manhattan te genieten. Na de Freedom Tower zij we gewandeld naar de Brooklyn Bridge om deze vanuit beide richtingen te bewandelen waarna, onze knorrende magen onze benen richting Chinatown bewogen. Hier heerlijk kantonees als thuis in de wagenstraat gegeten. Na het avondeten ook nog een lekker exotisch ijsje gehaald (pandan  voor Shiv, lychee voor Ger en gember voor mij) om daarna met de metro weer terug te gaan naar Times Square. Daar zijn we nog even naar de Disneystore en Forever21 gegaan om vervolgens behoorlijk afgepeigerd in ons hotel de bedjes weer aan te doen.

Op dag 3 hebben we heel saai in het hotel ontbeten want we waren eindelijk een keer op tijd wakker, daarna zijn we me de metro naar Battery Park zijn gereisd voor onze boottocht naar het Vrijheidsbeeld. Gelukkig had ik al kaartjes gekocht want de rij hiervoor in het Clinton Castle was enorm. Tijdens het wachten op de afvaart in Battery Park werden we een paar keer door verkopers aangesproken die vol ongeloof reageerden als ik vertelde dat we al in het bezit waren van crown-tickets, dit omdat je deze alleen maanden van tevoren kan reserveren, wat ik dus had gedaan. Hierdoor konden wij, eenmaal op liberty-island niet alleen de sokkel van Lady Liberty bezoeken maar ook haar lege hersenpan. En niet alleen was deze slechts per trap te bereiken, dit was ook nog eens de meest smalle en stijle trap ever. Eenmaal in "the crown of Lady Liberty" viel dit een beetje tegen, het was er erg klein misschien net 3 meter breed, maar het blijft zo'n iconische plek voor het afstrepen op de bucket-list. Toch was het Vrijheidsbeeld vooral bewonderenswaardig vanaf de buitenkant. Om op de boot te staan en het Vrijheidsbeeld in al haar glorie voor je te zien verrijzen is "priceless". Na het bezoek aan liberty-island gingen we met de boot door naar Ellis-island. Dit was zo mogelijk nog indrukwekkender dan het Vrijheidsbeeld. Dit museum geeft een goed beeld van de immigratie naar amerika van eind 19e eeuw tot en met medio 20e eeuw. Van de enorme hal waar al die immigranten toendertijd de USA binnenkwamen tot en met de procedure die zij vervolgens moetsen doorlopen om in Amerika te worden toegelaten, dit alles was er nog steeds in vol ornaat te zien. Zelfs situaties waarin kinderen van immigranten hun ouders in alle drukte kwijtraakten werden er levensecht gesimuleerd (weliswaar door onze eigen kinderen bovendien een tikkeltje onbedoeld maar geen paniek, waar konden ze heen,.....we waren op een eiland. Wel trotse ouders want Shivana heeft in haar beste Engels contact gemaakt met een medewerker en is samen met haar broertje bij hem blijven wachten tot het moment dat ze ons weer in het vizier kreeg). Na dit spannende avontuur zijn we met de boot teruggegaan naar Manhattan, we moesten wel een half uurtje wachten want het was erg druk voor de terugvaart. Eenmaal weer op Manhattan zijn we langs de rivier gewandeld naar Brookfield Place, een schitterende nieuwe Mall in de buurt van het 9/11 momorial (duh, alles daar in de buurt is nieuw) en zijn de buikjes goed gevuld bij Umami Burger, waarna we met de metro terug zijn gegaan naar het hotel. Hiermee waren onze avonturen voor deze dag nog niet ten einde gekomen want na de benodigde rusttijd zijn we gewandeld naar het Empire State Building. Na het spectaculaire uitzicht over New York bij dag vanuit de Freedom Tower wilden wij uiteraard ook van het uitzicht over New York na zonsondergang genieten. Daar dachten er meer zo over want we moesten 90 minuten in de rij staan (waar Shivana wel erg close werd met een mede-wachtster) voordat we eindelijk met de lift (godzijdank) naar de 86 verdieping mochten, inmiddels was het al half een 's nachts. Maar oh oh oh wat was dit mooi, ik kan wel zeggen dat het uitzicht na donker vele malen spectaculaireer is dan bij daglicht......al die lichtjes waardoor alles toch te herkennen is, fantastisch en het wachten meer dan waard. Wat ook zeker bijdroeg aan het gevoel op grote hoogte te zijn was dat het observation desk van het Empire State Building, anders dan bij de Freedom Tower, buiten is. Tegen tweeën gingen we rechtstreeks van het rondwandelen tussen de wolken van New York naar de schaapjes van dromenland.

Ook onze vierde New York dag was geen rustige. Allereerst hebben we op Broadway kaartjes gekocht voor de avondvoorstelling van Mathilda, uiteindelijk gewoon bij het desbetreffende theater omdat onze poging om via een tussenpersoon goedkoop aan kaartjes te komen op een teleurstelling uitliep. Met de metro zijn we daarna onvervalste New-York hot-dogs gaan ontbijten bij Grey's Papaya. Daarna zijn we de "the best cookies ever" gaan halen bij Levains Bakery waarna we eindelijk paraat waren voor ons bezoek aan het drukst bezochte park ter wereld "Central Park". Toen wij hier aangewandeld kwamen hebben we toch besloten om dit immense park niet lopend te verkennen maar om ons rond te laten fietsen. Dankzij de onderhandelings-tactieken(of charme) van Ennie hebben wij ons lekker in een tweetal tuktuks laten rondrijden langs alle bekende plekjes, de brug uit Enchanted, de carrousel uit Face Off, de fontein uit Friends, de klimmuur uit Jessie en andere bekende locaties uit Avengers, Home Alone, Gossip Girl, Stuart Little, Borat en nog veel meer kwamen voorbij. Na ongeveer anderhalf uur langs al deze hoogtepunten werd de tour via het John Lennon Momorial afgesloten bij de plek op straat waar John Lennon werd neergeschoten en het gebouw waar zijn Joko nog steeds woont. Na het bezoek aan Central Park zijn we gewandeld naar het Museum of Natural History, bekend uit de Ben Stiller film Night at the Museum. Ook dit museum was supermooi om te zien, levensecht hoe ze nep-wilde dieren (en mensen) van over de hele wereld daar tentoonstellen, er was zelfs een potvis op ware grootte. Ook waren er reusachtige skeletten van verschillende soorten dinosaurissen  te zien, zeer imposant. Na dit museum bezoek moesten wij ons ineens haasten voor de musical en ons snel gaan opfrissen in het hotel, helaas was er al geen tijd meer om eerst te gaan eten. Mathilda was echt superleuk, zo mooi gemaakt en goed gespeeld, vooral door de kinderen, de liedjes kenden we nog niet maar dat mocht de pret niet drukken. Ook heb ondanks het regelmatige gesnurk in de stoel naast mij (ja Shivana...) toch bijna alles kunnen horen. Na de musical en de werkelijk gemeende staande ovatie is Gereny bij de uitgang van het theater nog op handtekeningenjacht gegaan, hij heeft handtekeningen weten te scoren van de moeder van Mathilda, de lieve juf van Mathilda en als klapper op de vuurpijl, de gemene juf van Mathilda ( die overigens geweldig over the top werd ge-dragplayed door een man). Inmiddels hadden we nog steeds niet gegeten en wel heel erg trek gekregen en wat doe je als je de munchies hebt.....juist, je gaat naar White Castle. Vooral Shivana vond ons eerste bezoek aan dit Amerikaans fast-food fenomeen geweldig, ze heeft maar liefst 3 hamburgers weggewerkt (terwijl er ondertussen door een medewerker een zwerver van de stoep werd weggewerkt). Honger maakt rauwe bonen zoet zullen we maar zeggen. Na het eten volgde er nog een verrassing want precies toen wij de deur uit gingen kwam Raeli de hoek omlopen. Zij was ons nog een keer komen groeten omdat we bijna weg zouden gaan. Shivana werd bijna gek van vreugde toen ze Raeli herkende, dit had ze niet verwacht. Raeli is onze laatste avond weer gezellig bij ons blijven slapen, immers werd ze al aardig bedreven in het sluipen langs de hotelreceptie.

Op de vijfde en laatste dag hebben we 's morgens alle bagage bij de receptie gedropt (13 stuks maar), waarna we zijn gewandeld naar de High-Line, een bovengrondse trambaan die tot park is omgetoverd, dankzij gids-Raeli hebben we ternauwernood de ingang van dit park gevonden. Na door het hele park te zijn gewandeld zijn we lekker nog een laatste keer gaan lunchen bij 5 Guys (volgens mij eet Raeli de rest van haar jaar in Amerika alleen nog maar 5 Guys friet). Na de lunch heeft onze gids nog een dappere poging ondernomen om ons kennis te laten maken met de lokale Krispy n Kreme specialiteiten, maar dit was helaas zonder succes. Daarna heeft onze hotelreceptie ervoor gezorgd dat een enorme SUV (we hadden tenslotte 13 stuks bagage) ons naar het vliegveld vervoerde. Helaas moesten wij voor het instappen wederom afscheid nemen van Ra, wat de meeste van ons wederom tot tranen heeft geroerd (we missen haar nog steeds). De rit verliep verder voorspoedig, een gezellige chauffeur in combinatie met het gesnurk van de kids lieten de transfer voorbij vliegen. Eenmaal op het vliegveld kregen we nog te maken met de grote herverdeeltruc ivm licht overgewicht in mijn koffer, waarna we konden inchecken. De vlucht met United was echt een eitje, na het opstijgen landen we ruim 7 uur later (waarvan ik de meeste heb geslapen) op Schiphol. Daar werden we onthaald door een vrolijke schoonvader (gelukkig bestaan er ochtendmensen..) die uiteraard blij was ons weer in zijn armen te kunnen sluiten. Gelukkig was hij er want met de (13 stuks) bagage volstond mijn eigen bolide niet bepaald. Na de bagage te hebben verdeeld werd al snel mijn eigen auto weer voorgereden (met de complimenten aan Parkos) waarna ik 20 minuten later mijn eigen voordeur ( en ook "Guillen the housesitter, thx Guillen) aan het Softbalplein weer in de armen kon sluiten.