Dag 16, Zaterdag 28 juli, van Nashville naar Tupelo via de Natchez trace parkway

Faka mensen, shivje hiero. Vandaag was wederom een superleuke dag. Na ons in de ochtend klaargemaakt te hebben zijn we gereden naar het begin van de Natchez Trace Parkway. Hier zouden we gaan ontbijten bij the Loveless café. Aangezien we 40 minuten moesten wachten op een tafel gingen we een beetje wandelen en in de souvenierwinkeltjes kijken. Hier hebben we even een magneet gescoord toen onze buzzer afging. Onze tafel was klaar. Eenmaal in het restaurant gebeurde er iets wonderbaarlijks. Mama heeft gewoon biscuits gechapt terwijl ze daar niet zo dol op is. Ik ben persoonlijk ook niet zo van de biscuits maar ook ik vond ze dit keer niet onaangenaam. Na ons maagvullende ontbijt zijn we verder gereden op de Natchez Trace Parkway. Deze 400 mile lange weg heeft de status van een nationaal park en wordt daarom ook beschermd en onderhouden door de staat. De weg loopt van Jackson naar Nashville en wij reden hem vanuit Nashville naar Tupelo, dit is ongeveer de helft. Onze eerste stop was een beetje een faal want we dachten te stoppen voor een trail die naar een waterval liep maar uiteindelijk was het een pad dat liep naar een sanitair. We hadden niet voor niks gelopen want iedereen behalve ik heeft gebruik gemaakt van deze gelegenheid om zijn/haar blaas te legen. We kwamen erachter dat de trail naar de waterval iets verderop was dus zijn we die ook maar meteen gaan lopen. Eenmaal beneden hebben we wat foto's gemaakt maar ik vond de wandeling ernaartoe leuker dan de waterval zelf. Toen we weer boven waren heeft papa samen met Gereny de auto gehaald die nog een trail terug stond. Mama en ik kwamen uitgeput weer boven aan en werden gelukkig snel door papa en Ger met de auto opgehaald. De tweede trail die we liepen was leuker, bij deze waterval konden we zelfs een soort van douche nemen, wat papa en Ger ook met hun hoofd onder de waterval hebben gedaan. Nu moesten we twee uur rijden naar de visitors centre. Daar hebben we een magneet, een Snicker en een Rice crispy gehaald. Op naar onze volgende bestemming: Tupelo. De geboorte plaats van Elvis. Toen we aankwamen hebben we snel kaartjes gekocht. We begonnen in het museum. Dit was niet leuker dan het museum van Graceland. Na het museum zijn we naar Elvis' geboortehuis gelopen. Dit was erg indrukwekkend. Het huis had maar twee kamers: een slaapkamer (waarin hij is geboren) en een keuken. Ondanks dat het niet zo groot was, was het wel heel leuk om te zien. Elvis is in armoede opgegroeid en had geen groot huis. Dat zou je toch niet verwachten... Na wat foto's gemaakt te hebben wilde we weggaan maar dat kon natuurlijk niet zonder wat foto's gemaakt te hebben bij het beeld van Elvis toen hij nog jong was en het beeld van toen hij een superster was. Gereny wilde ook nog graag een verjaardagscadeau voor mij kopen dus hij heeft een mooie plaat voor mij gekocht met de mooiste foto van Elvis erop. Lief hè! Nu onze buikjes allemaal rommelden zijn we gaan eten bij de diner waar Elvis vroeger ook ging eten met zijn vriendjes. Jammer genoeg was de tafel waar Elvis altijd aan zat al bezet. We hebben burgers en friet besteld en alles was enorm goedkoop. Na het eten gingen mama en ik naar het toilet. Ik was buiten op mama aan het wachten en toen werd ik door een jongen aangesproken en begonnen we een gesprek met z'n tweeën. Ik moet eerlijk toegeven dat ik hem niet per definitie lelijk vond en ik heb achteraf erg veel spijt dat ik niet naar zijn insta of Snapchat heb gevraagd. Voordat we weggingen heeft Gereny nog een chocolade milkshake to go besteld en toen waren we klaar om in 3,5 uur terug te rijden naar ons hotel waar we allemaal meteen zijn gaan slapen.