Dag 17, Zondag 29 juli, Chattanooga

Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan voor een ontbijtje in het hotel, daarna de koffers in de auto ingeladen, een handeling die net als de koffers zelf steeds zwaarder begint te worden. In ongeveer twee uur zijn we toen gereden naar Chattanooga, een stadje midden in de Appalachen. Wat apart was is dat zodra we Nashville verlieten, we grote billboards langs de weg zagen, waarop steeds stond dat we zeker Rock City en Ruby Falls moesten bezoeken. Nou waren we dat allang van plan, maar hoezo hier al reclame voor deze attracties, het is zeker nog twee uur rijden. Zou net zoiets zijn als een reclamebord voor de Keukenhof in Limburg. De eerste attractie die we bij aankomst bezochten was Rock City, deze stenen tuin lag bovenop een berg, the Lookout Mountain. Na een wandeling door een mooie rotstuin met veel verschillende planten, bomen en natuurlijk rotsen werden we beloond met een adembenemend uitzicht op "the High Falls", een prachtige waterval in de lucht, zie de foto's om een idee te krijgen wat ik bedoel. Ook was er nog een enge wiebelbrug. Vanaf de top van de berg hadden we een enorm ver uitzicht, volgens het bord keken we hier vandaan zelfs uit over 7 staten. Na het uitzicht te hebben bewonderd zijn we door een sprookjesgrot terug gelopen, zeg maar "Valkenburgse kerstmarkt meets Eftelings Sprookjesbos". Lopend door de grot ontwaarden we dus het ene sprookje na het andere, heel mooi om te zien. Uiteindelijk kwamen we in een grote ruimte waarin Amerikaanse kinderliedjes uitgebeeld waren. Na deze attractie snel door naar Ruby Falls. Daar aangekomen bleek dat we beter eerst naar deze attractie hadden kunenn rijden, dit omdat je van tevoren een tourtijd moest reserveren. We waren om 4 uur in Ruby Falls en konden pas met de tour van 6.30 uur mee. Ook prima dachten we, dan gaan we eerst eten. Na eerst helemaal verkeerd te zijn gereden naar het restaurant (google maps had even pauze) kwamen we om 5 uur dan toch echt aan, we wilden hier een pizza bestellen om mee te nemen en in de auto op te eten en wat bleek, vanwege het jaarlijkse personeelsuitje was het restaurant juist vandaag gesloten (damn you Murphy....). Toen zijn we maar heel saai "Kjip" gaan eten bij Popeyes. Na de "kjip" dan eindelijk naar Ruby Falls om daar eerst nog een keer van het uitzicht vanaf de Lookout Mountain te genieten en vervolgens te boarden voor onze tour, helaas eerst weer drie kwartier in de rij voordat we in een lift mee konden, die misschien 15 personen per keer, naar beneden de grot in kon vervoeren. Onze gids was een grote paradox. Ze zag er uit als een tenger lief engelachtig jong meisje maar als ze haar mond open deed leek het alsof ze vis verkocht op de markt (niet de geur maar wel het volume). Gelukkig was ze wel aardig en heel grappig. Niets maar dan ook niets had mij voorbereid op het adembenemende spektakel dat Ruby Falls onze ogen boodt na de wandeling door de grot, ik heb nog nooit zo een mooie waterval gezien en ik kreeg er echt een brok in mijn keel van zo mooi was het. Ruby Falls is een 44 meter hoge ondergrondse waterval, deze werd zo spectaculair (met behulp van verlichting) voor onze neus in beeld gebracht dat ik er (bijna) emotioneel van werden. Na de nodige foto's ging het licht weer uit, wat het teken was dat onze groep weer door moest zodat de volgende groep kon worden overdonderd door Ruby. Dit keer mocht in tegenstelling tot de heenweg onze groep overal doorlopen, de grot is namelijk zo smal dat als je een tegenliggende groep tegenkwam er maar een groep tegelijk kon doorlopen, de andere groep moest dan wachten. Eenmaal weer buiten (het was al half negen) zijn we snel de auto ingestapt voor de rit naar Sevierville. Deze rit naar onze "cabin in the woods" zou nog 3 uur duren. Bij aankomst in Sevierville bleek gelijk waarom dit gebied the Smokey Mountains wordt genoemd. Het regende en de wolken hingen zo laag (we waren immers hoog in de bergen) dat het enorm mistig was waardoor het hier inderdaad op rokerige bergen leek. Daarbij was het ook nog pikkedonker, had de weg veel hoogteverschillen en haarspeldbochten en was het dus een behoorlijk avontuurlijke rit. Dankzij google maps wel in 1 keer goed gereden naar ons huisje voor de komende week. Eenmaal in het huisje lekker onze "huge beds" opgezocht en na een korte verkenning (er is een pooltafel, yeah!!) gelijk gaan slapen.