Sequoia national park

Ons eerste nationale park stond vandaag op de planning. Maar op de weg daarnaartoe besloten we eerst wat fruit te kopen bij een fruitplanantage. En wat bleek, de teler was een 55 jaar geleden geemigreerde nederlander van al 88 jaar. Hij was erg blij om medenederlanders te zien en nodigde ons allen uit om bj hem thuis wat te komen drinken. Het was een hele lieve hartelijke en gastvrije man. Na een uurtje bij hem thuis en op zijn plantage, waar we de heerlijkste fruitsoorten van zijn bomen mochten plukken, moesten we weer door. We hadden nog een heel eind bergopwaarts te gaan, maar het was het waard. We hebben reusachtige bomen gezien en mooie landschappen. Dit was niet nieuw voor mij en mijn gezin maar het uitzicht was weer oogverblindend. Ook tante Wen, oom Glenn, Gi en Regg stonden versteld van de hoge en dikke bomen. Na een eindje lopen hebben we onze grote vriend weer gezien: General Sherman. Het grootste levende wezen op aarde. Na ons bomenbezoek hebben we de bus naar moro rock genomen. We hebben geklommen alsof ons leven er vanaf hield. Na een tijdje gaven tante Wen, oom Glenn, Gianni mama en ik het op. We vonden het wel hoog genoeg. Papa, Gereny en Reggy zijn doorgeklommen tot het einde. Reggy wilde niet stoppen. Gelukkig staat iedereen nu weer veilg op de grond. Na het park zijn we naar het restaurant gereden. We hebben heerlijk gegeten. Toen we in de auto stapten hebben de volwassenen besloten om even langs Walmart te gaan. We waren amper klaar met onze benodigheden uit te zoeken of er werd al opgeroepen dat ze gingen sluiten. Jammer!! Maar we komen terug om onze missie te volbrengen ;) Toen we weg gingen was iedereen moe, dus in het hotel ging iedereen meteen slapen.