Dag 9; Six Flags Great Adventure (2de poging)

Hè hè, vandaag dus maar weer proberen om Six Flags binnen te komen. We begonnen de dag eerst met een lekker ontbijtje bij John’s Roast Pork. We hebben daar heeeerlijke broodjes philly cheese steak gegeten en voor papa ook een klein broodje roast pork. We hadden met z’n vieren twee broodjes gedeeld maar de broodjes waren echt mega groot. Na allemaal een half broodje op te hebben  zaten we echt bomvol. Na het eten hebben we nog een praatje gemaakt met de eigenaar. Hij vertelde ons hoe zijn zaak is gestart door zijn vader in 1930 en dat hij prijs heeft gewonnen voor beste Philly cheese streak van Philadelphia in 2002. Het was een hele aardige man en gezellig om mee te praten. Na de lekkere broodjes zijn we na het gedoe van gisteren weer terug gekeerd naar Six Flags om opnieuw een poging te doen om binnen de poortjes te komen. Met deze keer wel met succes. We kwamen zonder enige moeite en ook zonder rijen het park in. Het was al zo heet dat we meteen op zoek gingem naar drinken, dus kochten we bij een kraampje een beker die we heel de dag door gratis konden refillen. Na onszelf gehydrateerd te hebben konden we eindelijk naar onze eerste achtbaan genaamd El Torro. Papa veheugde zich er zo op want het was een houten achtbaan en daar houdt hij van, deze baan is ook ooit uitgeroepen tot beste achtbaan van Amerika. De rij was zo snel, we konden gewoon doorlopen. Toen we net wilde zitten in het karretje, sloot de achtbaan ineens wegens technische problemen. De korten rij leek ook te mooi om waar te zijn….. Hierna zijn we maar naar Green Lantern en Superman gegaan (de attracties hebben een DC thema). Green lantern was niet heel geweldig, wel speciaal. Je moest namelijk staand in de achtbaan. Het voelde echt heel onnatuurlijk  vooral door al staande loopings te maken. Het was een leuke ervaring maar niet voor herhaling vatbaar want onze benen deden echt pijn toen we eruit kwamen. Superman was daarentegen wel leuk. Hier moest je liggend in de achtbaan, wat deze achtbaan ook weer speciaal maakte. Na deze achtbaan gingen we weer onze beker vullen want het was echt tantu heet, ‘t was echt bijna niet te doen. Toen we weer even verkoeld waren gingen we naar Kingda Ka, de beruchtste achtbaan van Amerika. Shiv en ik waren helemaal hyped voor Kingda Ka en hebben ons de afgelopen dagen er al mentaal op voorbereid. Het was allemaal nog een hele zoektocht naar de rij. Het park was zo groot en de lay-out van het park was niet logisch. Niks konden we vinden. Je kon Kingda Ka al van een verre afstand zien maar we wisten niet hoe we er moesten komen. Uiteindelijk een eventjes gezocht, maar we kwamen er wel. Voor de rij leek het verdacht rustig… bleek Kingda Ka ook dicht te zijn wegens technische problemen. Nou zoveel spaning voor niks, ik was er eindelijk klaar voor. Dit maakte ons beeld van Six flags niet veel beter, maarja. Toen gingen we maar weer kijken bij El Torro. We moesten iets langer in de rij dan de eerste keer maar we konden er wel eindelijk in. Het was een leuke achtbaan maar wel minder dan verwacht, hij was namelijk niet zo smooth. Na El Torro was Kingda Ka nog steeds dicht dus leek het ons leuk om attracties te doen waar mama ook in mee kon, zij zat namelijk de hele dag al op bankjes te wachten en op haar telefoon haar balletjes spel te spelen. Ondertussen was het zo heet geworden dat het ons een goed idee leek om in Congo Rapids te gaan (waterattractie). Het was wel weer lang zoeken, langer dan een halfuur. In die hitte was het echt niet te doen. Papa werd er al fuga van dus liet hij Shiv met haar goede engels vragen waar Congo Rapids was. Na de aanwijzingen van de parkmedewerker hebben we het eindelijk gevonden. Weer hoefde we niet lang in de rij te staan en konden we onszelf afkoelen de attractie. We zaten met twaalf man in het bootje, en raad eens wie er helemaal doorweekt uitkwamen… Shiv en ik natuurlijk. Ik wilde wel nat worden maar zo nat was iets te extreem. Mijn hele schoenen waren sompig, het leek wel alsof ik met al mijn kleren uit de douche kwam. Shiv en ik vonden het oneerlijk dat mama en papa niet getroffen waren door het water, dus wilde we nog een keer. Mama en papa hadden helemaal tactisch bedacht waar ze droog konden blijven in het bootje. Drie keer raden… het is ze nog gelukt ook, shiv en ik nog steeds doorweekt en mama en papa op een paar spettertjes na helemaal droog. Daarna zijn we maar met onze natte lijven naar Justice League battle for metropolis gegaan, een darkride waar mama ook mee kon. Daarna gingen we weer voor de achtbanen. Papa wilde graag in de nieuwe achtbaan genaamd Jersey Devil. In deze achtbaan rij je niet op rails maar is de achtbaan magnetisch. Weer iets anders dus. Jersey Devil was echt heel leuk. De achtbaan was zo soepel het leek gewoon alsof we over de baan gleden. Hierna had papa wel een beetje hoofdpijn gekregen dus ben met Shiv nog in een paar achtbanen geweest (Batman the ride, Nitro en The Dark Knight) terwijl mama en papa heerlijk in het zonnetje op ons wachtten. Toen Shiv en ik klaar waren wilde we weer een poging doen om eindelijk Kingda Ka mee te maken. Na weer lang zoeken konden we er eindelijk in. We waren net op tijd en bijna de eerste. We konden gewoon doorlopen, er was geen rij. Ik had niet verwacht dat we er nu opeens wel in zouden kunnen, daardoor kon ik me ook niet echt voorbereiden. Ineens zat ik in het karretje met allemaal gillende mensen achter me die eigenlijk te bang waren. Ik had niet eens de tijd om na te denken en we schoten al de lucht in. Na 10 seconden was het alweer voorbij en waren we alweer beneden. Ik kon ff niet beseffen dat ik gewoon in Kingda Ka ben geweest. Er gingen zo veel dingen door me heen, het leek gewoon alsof ik op een andere planeet was. Nadat ik even was bijgekomen heb ik het toch kunnen verwerken en hebben Shiv, papa en ik vol trots nog even nagepraat. We konden niet geloven dat we het eindelijk, na al die tijd toch hebben kunnen meemaken. Ik kreeg er wel een beetje koppijn van maar het was het allemaal waard. Na deze goede afsluiting vonden we het wel genoeg geweest, dus zijn we teruggekeerd naar de uitgang. Natuurlijk konden we hem weer moeilijk vinden maar uiteindelijk waren we er weer. Nog even een magneetje gescoord en dan richting Bonchon. Na Mad For Chicken ons tweede en laatste Korean fried chicken restaurant van de vakantie. Als voorgerecht hadden we octopusballen en een nasi met bulgogi, we hadden na lange tijd wel weer eens zin in rijst. De nasi was prima maar die ballen waren niet zo. Dan maar de kip eens proeven. We hadden weer half and half net als bij Mad For Chicken. De kip was wel lekker maar Mad For Chicken was wel lekkerder. Deze kip maakte me een beetje misselijk dus heb ik maar niet te veel gegeten. Na deze vermoeiende dag zijn we weer teruggekeerd naar ons appartement. We waren echt moe, maar we moesten nog onze koffers inpakken, want morgen vertrekken we naar Virginia Beach. Daarna nog even gedoucht en toen zijn we ons bedje in gedoken, voor onze laatste nacht in Philly.