Dag 25, 1 augustus 2017, de Bayou

Vandaag hebben we serieus heerlijk ontbeten. Fried Chicken hell yeah! De kip bij Willie Maes Scotch House was uit een echte zwarte soul-food keuken en het was een heel oud recept van een nog ouder (inmiddels overleden) vrouwtje. Ook de frietjes waren heerlijk. Na het ontbijt zijn we gereden naar het moeras. Jean Lafitte national park. Hier hebben wij een swamptour genomen. Een bootje door het moeras. We hebben ongeveer 8 alligators gezien. Soms grote en soms kleine. Er waren mensen die marshmallows bij zich hadden en die de alligators voerden. Eigenlijk mocht dat niet maar onze gids deed niet zo moeilijk. Het moeras was supermooi en we hebben ook wat schilpadden in het water zien zwemmen. Alles was mooi maar er waren zo veel insecten dat ik echt 80 miljoen keer ben gestoken. Op het einde van de tour haalde onze gids een kleine alligator erbij. Hij was ongeveer 4 jaar oud. Iedereen op de boot mocht hem even vasthouden om een foto te maken. Zijn mond was dicht getaped dus hij kon niet bijten. Ger, mama en papa hebben hem vastgehouden en toen was ik aan de beurt. Precies toen ik hem vasthield spoot er één dikke straal pies uit hem. Hij had me gewoon onder gezeken. Toen werd ik uitgelachen door iedereen op de boot. Leuk man. Na de tour wilde papa nog wandelen in het wandelgedeelte van het moeras. Toen we daar aankwamen zijn we eerst naar de Visitor Center gelopen die dicht bleek te zijn. Papa's hart brak in stukjes want we hebben daardoor geen magneet kunnen kopen. Tijdens het lopen door de bayou hebben we veel wilde dieren gezien. Libelle's, salamanders, vogels, een groot hert dat we heel lang hebben bewonderd en parende sprinkhanen zo groot als ratten. Walgelijk maar ja. Na een tijdje waren Ger en ik het zat dus zijn we terug gelopen naar de auto. Toen we weer langs de Visitor Center liepen was hij nog steeds dicht dus dat maakte papa niet vrolijker. Na onze wandeling door het hete moeras is papa als beloning voor onze inspanning gestopt bij yoghurt-city voor een heerlijk yoghurt ijsje met balletjes. Het was nog best vroeg toen we naar het restaurant reden dus moesten we tijd doden. Onze tijd hebben we gedood door op de oude begraafplaats rond te lopen tegenover het restaurant. Het was een mooie begraafplaats met graven boven de grond. Sommige namen van mensen waren zo grappig en ik probeerde mijn lach echt op te houden want het is respectloos om hard te lachen. Toen we klaar waren hebben we nog een rondje door het Garden District gereden om de prachtige huizen daar te bewonderen. Eindelijk was het toen tijd om te eten bij Superior Seafood. We kregen een lekker plekje in een boot. De laatste keer zo lekker eten deze vakantie. We hadden als voorgerecht gegrilde oesters genomen. Ger papa en ik hebben ervan gesmuld maar mama was er niet weg van. Zij vond de Seafood gumbo lekkerder. Gereny vond de oesters zo lekker dat hij de restjes uit de schelp had geschraapt om het op te eten. Tijdens het voorgerecht kwam papa erachter dat hij de verkeerde cocktail had besteld dus bestelde hij de goede (mint julep). Mama dronk zijn andere op (echt waar). Toen had ik twee dronken ouders (grapje). Toen kwamen de hoofdgerechten. Mama had barbecue shrimp (lokale specialiteit), papa had Sint Jacobschelpen, Ger had Seafood pasta en ik had shrimp risotto. We hebben allemaal lekker gegeten maar we waren het met elkaar eens dat die van mama het allerlekkerst was. De saus maakte de garnalen zo heerlijk. Na het eten moesten we echt nog een toetje nemen. We namen de chocolade brownie met vanille ijs. Het was net zo heerlijk als het eten. Eenmaal weer in het hotel zijn mama en papa nog een rondje gaan lopen in de stad. Op zoek naar een magneet van het natuurpark van vandaag (zonder succes). Ger en ik bleven in de hotelkamer. Toen we het slot van de deur haalden om mama en papa weer in de kamer te laten (wachtwoord Shawn Mendes) hadden ze weer iets gekocht. Geen magneet van het park maar wel een magneet van een alligator. Papa zei dat het als aandenken was aan die alligator die op mij had gepiest. Bruh. Het was al best laat dus we zijn allemaal maar gaan slapen.