Dag 15, 22 juli 2017, richting Big Bend National Park

Vandaag niet zo'n spannende dag. Na ons ontbijt in het hotel zijn we voor een paar uur gaan shoppen en volgens mij hebben wij de shoppingmall geopend, want het was pas 10:15 uur en nog super rustig (hahaha). Dit keer hebben vooral Gerold (Gap) en Gereny (Nike) goed gescoord ;-) Omdat wij hierna nog 3,5 uur moesten rijden naar onze volgende bestemming, Fort Davis, hebben wij chinees geluncht bij de foodcourt in de Mall. De reis naar Fort Davis was heel lang, maar wel weer mooi. Bergachtig, veel groen en een mooie omgeving. Af en toe zie je wilde dieren de straat oversteken. En omdat wij bij de grens van Mexico zaten werden we (alweer) bij een border control station gecontroleerd door uiters serieuze grenswachters. Wij moesten een paar vragen beantwoorden en we moesten onze paspoorten laten zien. In tegenstelling tot onze vorige vakanties in de US hebben we gelukkig nu wel iedere dag onze paspoorten mee. Want je weet nooit, met onze huidskleur nu, kunnen we gewoon door als mexicanen en ik word ook vaak aangesproken in het Spaans. De laatste 85 mijl waren we van de snelweg af op een kronkelweg door de bergen, adembenemend mooi. Om 20:00 uur uitgeput aangekomen in het dorpje Fort Davis in de bergen om daar een broodje te eten, helaas was de broodjeszaak al dicht en zijn we toen maar doorgereden naar ons hotel in Alpine, ook een dorpje in de bergen een half uurtje verder. We slapen in Alpine zodat we morgenochtend al in de buurt zijn van Big Bend NP, nou ja in de buurt....het is nog ongeveer 100 mijl rijden door de bergen morgen (2 uurtjes) maar veel dichterbij konden we niet overnachten. Big Bend is nou eenmaal het meest afgelegen Nationale Park van de States. Alpine was echt een klein dorpje, om 21:00 uur wilden we nog ergens gaan eten en alle goede eetgelegenheden waren al gesloten. We hadden nog alleen te kiezen voor de MCDonalds, Diary Queen en Sonic. En omdat Sonic maar 6 minuten rijden was van ons hotel zijn we maar daar naartoe gereden. Wat een ervaring weer bij die Sonic. Het regende heel hard, maar gelukkig hoefden we niet uit te stappen. Om het gebouw heen waren er heel veel bestelpalen waar je dus je bestelling kon opgeven, betalen en je bestelling in de auto kan oppeuzelen. Na ongeveer 15 minuten wachten komt dan een medewerker je bestelling brengen. Dus je hoeft je auto helemaal niet uit. Nu begrijp ik steeds meer waarom mensen in de US zo huge zijn. Ze worden van alle gemakken voorzien in hun nadeel. Gelukkig hadden we voor onszelf wat kleine dingetjes besteld en deze met elkaar in de auto gedeeld. We waren toch te moe om uitgebreid te dineren. Na deze ''drive-inn'' ervaring zijn we voldaan naar ons hotel gereden, dit is prachtig gelegen maar het is hier in de bergen wel regenachtig, we zijn lekker gedoucht en in ons mandje gekropen. Morgen Big Bend National Park.