Dag 16, 23 juli 2017, Big Bend National Park

Vanmorgen zijn wij vroeg opgestaan, gevolgd door een ontbijtje in het hotel waar wij extra lang mochten wachten tot de koffie die op was, weer werd bijgevuld (wel eindelijk een keer goeie sterke koffie, anders had ik er niet op gewacht). Na de koffie waren we er klaar voor, onze trip naar Big Bend National Park. De weg naar Big Bend voerde ons in ongeveer twee uur tijd door de bergen naar de ingang van het park, tijdens deze trip zagen we regelmatig dat aangereden kadavers op de uweg werden opgepeuzeld door grote vogels, deze enorme aaseters zagen we ook regelmatig boven de weg cirkelen, vanuit de lucht speurend naar voedsel, ook dit was indrukwekkend om te zien. Eenmaal bij de ingang van Big Bend de entree betaald, echter waren we er toen nog steeds niet, het park is namelijk immens groot. Het was nog zeker 3 kwartier rijden naar het visiter center, rijdend door het park zie je vooral veel woeste woestijnlandschappen die niet lijken te eindigen, afgewisseld met prachtige bergen. Bij het Visiter Center natuurlijk eerst een magneet gescoord. Daarna zijn we een paar kleine trails gaan lopen, overal werd aangegeven dat we geen eten buiten de auto mochten meenemen in verband met beren en bergleeuwen (beiden helaas of gelukkig?? niet gezien). Als eerste reden we met de auto over een smal zandweggetje met naast ons een ravijn naar een parkeerplaats met een wandelpad dat ons leidde naar een hete bron die zo heet was dat al het water was opgedroogd, wel konden wij hier de Rio Grande zien stromen. Daarna zijn we gewandeld naar een uitkijkpunt over Mexico. Omdat het best wel heet was om te wandelen hebben we daarna met de auto de Ross Maxwell Scenic Drive gereden, een schitterende autoroute (van 30 mijlen heen en 30 mijlen terug, in totaal ongeveer 2,5 uren) door de bergen die ons langs alle adembenemende hoogtepunten van Big Bend voerde, aan het einde van deze drive werden we beloond met een fantastisch uitzicht op de Santa Elena Canyon. Tegen die tijd was het alweer half vier in de middag dus begonnen wij aan de weg terug, daarbij reden wij net als op de heenweg door het spookstadje Terlingua waar ik nog even ben gestopt om te tanken, het spookte er echt want voor het eerst deze vakantie deden alle pasjes het niet en moest ik dus contact afrekenen. Daarna zijn we in ongeveer 2,5 uur in de inmiddels gestarte regenbui, gereden naar Ford Davis, onderweg werden we weer gestopt bij een een Border Patrol Station, waar we de paspoorten weer hebben laten zien en onze niet-mexicaanse accenten ten gehore hebben gebracht, waarna we weer door mochten (en nee... er zat ook niet stiekem een klein Mexicaantje verstopt in de kofferruimte om zo wat pesos bij te verdienen). Eenmaal in Fort Davis zijn we een hapje gaan eten bij de Fort Davis Drug Store, een ouderwetse drugstore die zo leek weggelopen uit de serie Happy Days (heb nog gezocht naar Richie en the Fonz maar helaas...). Erg leuk om te zien en om mee te maken en de hamburger die ik had besteld was prima, smaakte als een echte backyard burger. Na dit 50's avontuur zijn we in een half uurtje naar Alpine gereden om daar nog een ijsje voor de kids te halen bij Diary Queen. Omdat we toen best vroeg in ons hotel waren zijn Ger, Shiv en ik een duik gaan nemen in het zwembad, Ennie niet, die gaf de voorkeur aan het draaien van een wasje. Na het wassen en draaien van kids en kleding is iedereen schoon en draaierig naar bed gegaan. Ik vond ons bezoek aan Big Bend meer dan de moeite waard!!!

P.s. Shivana had eerder deze vakantie de gouden snaai gevangen (uit Harry Potter), ze droeg hem om haar arm en was er erg blij mee, maar helaas is ze hem vandaag kwijt geraakt, nu moet ze weer een nieuwe vangen.