Dag 6, 13 juli 2017, Remember the Alamo

Remember the Alamo, dat waren de woorden die in 1836 tijdens de strijd van het leger van generaal Sam Houston tegen de Mexicaanse strijdkrachten van generaal Santa Anna werden geroepen. Het rebellen-leger van Sam Houston won, Santa Anna werd gevangen genomen en de onafhankelijke republiek Texas werd uitgeroepen, 10 jaar daarna werd Texas een van de Amerikaanse staten maar daarvoor was het dus een onafhankelijke republiek. Slechts 1 maand voor deze strijd was een groepTexaanse rebellen 12 dagen lang belegerd door het leger van Mexico in de Alamo, de Alamo was eigenlijk een katholiek missiegebouw in San Antonio. Nadat de groep rebellen, slechts 200, 12 dagen lang stand had gehouden tegen het Mexicaanse leger werden zij toch verslagen en allemaal vermoord, bij hen was ook Davy Crocket. Deze slag was eigenlijk de opmaat naar de Texaanse onafhankelijkheid. Vandaag hebben wij de Alamo bezocht. Het is een kleine bezienswaardigheid in San Antonio, met een kerk en een schitterende tuin, maar vooral de geschiedenis die zich hier heeft afgespeeld maakt het indrukwekkend. Na de Alamo zijn we gaan wandelen aan de San Antonio Riverwalk, ook wel het Venetië van Texas genoemd. Prachtig hoe je hier naast het water langs winkeltjes, restaurantjes en andere bezienswaardigheden kan struinen, het was vooral heel mooi, goed onderhouden en errug gezellig. Ook hebben wij een boottocht over de rivier gemaakt, waarbij veel werd verteld over het ontstaan van de Riverwalk. Aangezien de boottocht de eetlust had aangewakkerd zijn we een hapje gaan eten bij het eerste restaurant dat zich in 1946 aan de Riverwalk vestigde, een Mexicaans restaurant. Voor het eten arriveerden kwam er een 4-koppig Mexicaans bandje langs dat speciaal voor ons LaBamba ten gehore bracht, zo leuk. We hebben daarna lekker gegeten (zelfs Ennie) en Shivana heeft naast haar mond vooral haar ogen de kost gegeven, ze was helemaal onder de indruk van onze knappe latino-serveerder en kon haar ogen niet van hem afhouden. Ze was zo onder de indruk dat ze de heilige tas met magneten op de tafel vergat toen wij weg gingen, of was dit bewust omdat ze na weer een uur wandelen gewoon terug wilde naar het restaurant om haar hunk nog een keer te bewonderen? We zullen het nooit weten, feit is dat we helemaal terug moesten naar het restaurant, en gelukkig hadden ze onze tas voor ons bewaard. Na dit voor mij ongewenste intermezzo (maak geen grappen met mijn magneten...) hebben we de Cathedral of San Fernando bezocht, een kerk die veel te mooi is voor wat ik in dit deel van de wereld zou verwachten, en daarna liepen wij naar Market Square. Market Square is een bonte verzameling van Mexicaanse kraampjes en stalletjes, zo iets als Beverwijk maar dan geen döner maar taco's, zeg maar. Hier hebben we heerlijk een paar uurtjes rondgelopen, Ennie heeft weer haar beste Spaans laten horen (sexy hoor) bij een verkoper die geen Engels sprak en ze heeft ook een hele mooie leren tas gekocht, ook Gereny heeft goed gescoord met een buit van twee fidget spinners. Na Market Square zijn we terug gelopen naar de mall waar onze auto stond (hij stond er nog steeds nadat we toch eerst een klein beetje hebben gewinkeld bij Victorias Secret en hier ook rugtassen voor de kids hebben gekocht). Toen was het alweer tijd voor het avondeten, we reden in een kwartiertje naar Big Lous Pizza. Hier hebben we geleerd dat echt alles "Bigger is in Texas", zowel de wachttijden als het eten, een enorme rij om eten de kunnen bestellen (30 minuten) dan een wachttijd voor een tafel (30 minuten) en daarna een wachttijd voor het bereiden van de pizza (30 minuten). Anderhalf uur laten konden we om 9.30 uur eindelijk eten, en de pizza was "MASTER!!!!!". We hebben echt een van de heerlijkste pizza's ooit gegeten, de kinderen hebben zo flink gegeten dat we maar 4 slices over hadden, die gingen mee naar het hotel zodat we een keer geen vies hotel ontbijt hoeven te eten. Wij hadden een pizza van 20 inch, dat is een diameter van ongeveer 50 centimeter. Waar we ons ontzettend over hebben verwonderd waren de amerikaanse gezinnen die de grootste pizza bestelden, dit is waar Big Lous om bekend staat en veel gezinnen bestelden dit, een pizza van maar liefst 42 inch (106,7 cm). We wisten echt niet wat we zagen, wat een enorme lappen pizza, gelukkig was onze pizza nog niet de helft in omvang van deze monsters. Ik heb nog wel geprobeerd stiekem een foto te maken van zo een grote pizza. Na het eten zijn we naar het hotel gereden, het was tijd voor een welverdiende nachtrust.