Dag 5, 12 juli 2017, Op weg naar San Antonio

Goodday Yall,
Na een drukke en actieve dag gisteren, was het vandaag een wat rustiger dag met in de planning veel rijden en veel wandelen. Maar eerst even ontbijten in het hotel en uitchecken. Vandaag hebben wij ongeveer 4 uur gereden. De reis was weer mooi. Onderweg hebben we genoten van het mooie landschap en de enorme fly-overs (ze zijn hier echt gek op fly-overs). Heel heuvelachtig met veel groen en af en toe een ranch hier en daar. Ook genoeg longhorns gezien. Na ongeveer drie uur rijden zijn we eerst langs Round Rock geweest voor een lichte lunch. Wij zijn lekkere donuts gaan eten bij Bakery Roundrock donuts. Dankzij Shivana zijn we daar beland. Zij heeft deze overheerlijke donuts ontdekt via Instagram. De medewerkers van de bakkerij waren heel aardig en geduldig, want zoals altijd met z'n vieren iets bestellen vergt heel veel tijd en overleg. Een ieder heeft z'n wensen. Maar de verkopers hadden natuurlijk al door dat wij toeristen waren. En zo begonnen wij ook een gesprek met elkaar. Met de vraag: where yall from? Ze vonden het leuk te horen dat wij uit Nederland kwamen. Ze vroegen ook aan ons hoe wij bij hen terecht kwamen. Dus Gerold vertelde dat Shivana via Instagram een you tube filmpje van ze zag met hun allergrootste donut. En dat dat de reden was om toch even langs te komen. Ze vonden het geweldig te horen en ze waren ook geïnteresseerd in Nederland. Wij vertelden dat wij in Nederland een koning hebben. Zij waren benieuwd of wij de koning ook ooit in het echt gezien hebben. Leuk om te zien hoe mensen soms echt geïnteresseerd zijn. Voordat wij weg gingen bood de verkoopster een pak zelfgemaakte koeken aan als presentje van het huis. Ze zei nog van: als jullie ooit weer hier terugkomen, kom gezellig weer langs. Nou, is dat niet aardig en geen klantenservice..... Hierna zijn we op hun terras lekker gaan genieten van de overheerlijke donuts en ice coffee. Dank je wel Shiv, dit heb je goed geregeld. Was een super goed idee van je! Want de donuts waren inderdaad heeeeerlijk. Ik ben niet dol op zoetigheid, maar zelfs ik heb ervan genoten. Na onze luchtige lunch hebben we nog 1 uur gereden naar de shoppingmall in San Marcos. Dit was echt een super grote mall met heel veel winkels. Het waren twee malls naast elkaar. De Premium Outlet Mall en de Tanger Mall. Dus dat werd veel lopen en veel shoppen, hahaha. Dit keer waren vooral Gereny en Gerold die gescoord hebben. Ik wist niet dat mijn zoon ook zo van shoppen hield. Maar wat een enthousiasme. Aan het eind van de dag was het wat minder. Toen werd manlief even dizzy van het veel lopen in de hitte van Texas. Dus zijn we ergens rustig gaan zitten zodat Gerold zich kon opfrissen, wat kon drinken en even bijkomen. Daarna kwam het gelukkig weer goed. Gelukkig geen zonnesteek..... Het was inmiddels 19:00 uur, dus tijd om een hapje te gaan eten. Hiervoor moesten we 1 uur en 15 min rijden naar het restaurant. Op de planning stond Texas Barbecue bij the Salt Lick BBQ in Driftwood. Echt ergens afgelegen tussen de ranches. De rit er naar toe was super mooi. Ik heb nog nooit zoveel ranches gezien achterelkaar en genoeg wilde herten gespot langs de weg. Prachtig! Eenmaal aangekomen bij de Salt Lick zagen we allereerst een grote en afgeladen parkeerplaats, en het rook naar BBQ (duh). Maar omdat we een party of 4 waren was er gelukkig gelijk een tafel voor ons beschikbaar. Wat hebben wij weer gesmuld, zelfs Ennie die geen liefhebber is van American BBQ likte haar vingers erbij af. We hadden brisket (de specialiteit van Texas), sausages, spareribs en turkey, natuurlijk dronken we er Texas Sweet Tea bij. Als sides waren er coleslaw, baked beans, potatosalad en bread. Het was allemaal overheerlijk. De spareribs waren mijn (Ger sr en Ger jr) favoriet, best ribs ever (snik, spareribs in NL zullen nooit meer hetzelfde smaken, weer iets voor mezelf verpest). Als toetje hebben we een lekkere pecanpie met ijs met z'n viertjes gedeeld, ik heb daarbij wel aan m'n schoonzus gedacht aangezien de pecanpie wel wat weg had van de cashewnoten taart van Wendy. Ook hebben we natuurlijk de huge pit waarop al het vlees werd gesmoked nog even bewonderd, daar paste mijn Webertje makkelijk 25 keer in. Het was echt de ultieme BBQ-belevenis. Na het eten nog even een rondje op het enorme terrein gelopen, er waren meerdere hallen waar gegeten kon worden, een speeltuin, een kinderboerderij en een wijnproeverij (handig omdat ze in het restaurant geen alcohol serveerden, maar je wel je eigen alcohol mee aan tafel mocht nemen) in The Salt Lick. Het was echt heel groot, ze zullen hier echt duizenden mensen per dag serveren. Hierna was het nog ruim een uur het Best Western hotel in San Antonio, exclusief een korte file. Gelukkig ging de check In soepeltjes waarna we nog even de koffers hebben geherschikt om ons daarna eindelijk een welverdiende food-coma te laten welgevallen.