Dag 11, 18 juli 2017, van Fredericksburg naar Fort Stockton

Vandaag werd een lange rit naar onze volgende bestemming, Fort Stockton. We vonden het heel erg jammer om ons western hutje in Bandera te verlaten. In de ochtend wakker worden op zo'n ranch heeft toch wel wat. De rust en opkomende zon in de vroege ochtend geeft de nodige rust. Bij vertrek zochten we allereerst een ijsmachine op de ranch maar deze hebben we niet kunnen vinden, Ger mocht toen van het restaurantpersoneel onze icebox in het restaurant vullen met ijs, dat was wel aardig van ze. Beide zaken die we hier hadden gekregen, rust en ijs, hadden we nodig omdat wij vandaag toch een flink aantal uurtjes moesten rijden. Maar nog eerst even een lekkere cowboy ontbijt nuttigen in Bandera, de pannekoek die Shivana kreeg was net zo groot als haar hoofd, dat was ook de belofte van de kaart (pancakes the size of your head), ik vraag me wel af hoe ze doen voor iemand met een heel groot hoofd. De rit naar Frederickburg was gelukkig maar een uurje. Dit stadje is vol met duitse invloeden. Het is in 1846 door duitse immigranten gesticht, en de thuisplaats van het Texas-German, een Duits dialect dat van oudsher word gesproken door Duitse immigranten die geen Engels wilden leren. Sommige straten en winkels hebben Duitse namen. We hebben in restaurants zelfs schnitzels en currie worst op de kaart gezien. Heel erg grappig. Zo ver weg en toch dichtbij. We hebben hier een paar uur gewandeld en gesnuffeld in winkels en een lekkere (award winning mexican vanilla) ice cream gegeten (Gereny 2 keer). Dit stadje was prachtig om te zien. Om drie uur werd het tijd om verder te rijden naar ons hotel en dat was ongeveer nog eens vier uur rijden. De rit naar ons hotel in Fort Stockton was erg mooi. Het landschap was heuvelachtig met veel groen. De wegen zijn verlaten zoals ook te zien in cowboy films, helaas geen tubleweed op de weg, wel soms gieren erboven. Om de zoveel kilometers reden we langs ranches. Ook zagen wij een grote olieraffinaderij. Hoe een "ja-knikker" de olie uit de grond pompt. De lucht was helder en het was heel erg warm. Maar we genoten wel van de rit. Ger heeft zijn telefoon aangesloten op de autoradio waardoor we tijdens het rijden heerlijk Spotify kunnen luisteren. Gereny vond het leuk om af en toe wilde herten te zien of een ranch met buffels of met paarden. Na een paar uur rijden had Gerold nog even zijn rust nodig. In de auto had hij ook de bacon-frisdrank die hij had gekocht gedronken en dit was niet bevallen, gelukkig had hij niet ook de pindakaas-jam frisdrank gekocht, of de bacon-tandpasta. We zijn we even bij een rustplaats gestopt zodat hij kon uitrusten (van zijn frisdrank) en slapen. Genoeg mexicanen gezien op de rustplaats. Alleen Spaans sprekenden, heel aardige en beleefde mensen. Na een halfuurtje rust zijn we verder gaan rijden ons hotel. We moesten nog anderhalf uur verder. Aangekomen in ons hotel moesten we nog een hapje gaan eten, er waren in Fort Stockton naast McDonalds en Burger King alleen maar Mexicaanse restaurants, ik heb er dus weer aan moeten geloven, maar eerlijk is eerlijk, ik heb toch genoten van mijn Mexicaanse garnalen-schotel met homemade lemonade. Na het eten hebben we in het hotel nog een wasje gedraaid waarna het eindelijk weer bedtijd was.